بهترین متخصص و جراح ترمیم ایسکمی و نکروز فیلر دکتر حسین تبریزی شاگرد اول و نابغه پزشکی ایران

 درمان‌های پیشرفته و جراحی ترمیمی نکروز فیلر

۲۰. مدیریت تخصصی نکروز فیلر در کلینیک‌های پیشرفته

در مواردی که ایسکمی به نکروز کامل پوست منجر می‌شود، درمان ساده با هیالورونیداز کافی نیست و بیمار نیاز به **درمان چندمرحله‌ای تخصصی** دارد. این درمان‌ها معمولاً در کلینیک‌های دارای امکانات **ترمیم بافت، لیزر و جراحی پلاستیک** انجام می‌شود.

پزشک متخصص با توجه به شدت ضایعه، ترکیبی از روش‌های زیر را به کار می‌گیرد:

1. **پاک‌سازی بافت مرده (Debridement)**
برداشتن بافت نکروزه مانع گسترش عفونت و تسریع روند ترمیم می‌شود.

2. **آنتی‌بیوتیک سیستمیک**
برای جلوگیری از گسترش باکتری‌ها در بافت آسیب‌دیده.

3. **اکسیژن‌تراپی پرفشار (Hyperbaric Oxygen Therapy)**
اکسیژن ۱۰۰٪ در فشار بالا باعث افزایش نفوذ اکسیژن به سلول‌ها و بازسازی بافت می‌شود.

4. **لیزر ترمیمی و تحریک بازسازی بافتی**
کمک به بهبود اسکار و یکنواختی رنگ پوست پس از بهبودی اولیه.

۲۱. نقش اکسیژن‌تراپی پرفشار در ترمیم نکروز فیلر

**اکسیژن‌تراپی پرفشار (HBOT)** یکی از مؤثرترین درمان‌های کمکی در ایسکمی و نکروز فیلر است. این روش با افزایش فشار اکسیژن در خون، باعث می‌شود اکسیژن حتی بدون عبور از عروق آسیب‌دیده، به سلول‌ها برسد.

مزایای HBOT:

* افزایش نئووسکولاریزاسیون (تشکیل مویرگ‌های جدید)
* کاهش التهاب بافتی
* بهبود عملکرد سلول‌های ایمنی
* ترمیم سریع‌تر زخم‌های نکروتیک

معمولاً بیماران به مدت ۹۰ دقیقه و در ۵ تا ۱۰ جلسه تحت درمان قرار می‌گیرند.

۲۲. جراحی پلاستیک ترمیمی در نکروز فیلر

در مواردی که نکروز باعث تخریب وسیع پوست و بافت زیرین شود (مثلاً در بینی یا لب)، **جراحی پلاستیک ترمیمی** لازم است.
این نوع جراحی معمولاً در چند مرحله انجام می‌شود و هدف آن بازگرداندن فرم طبیعی و عملکرد ناحیه آسیب‌دیده است.

روش‌های رایج جراحی ترمیمی:

1. **پیوند پوست (Skin Grafting):**
انتقال پوست سالم از نواحی دیگر بدن به محل نکروز.
2. **فلپ پوستی (Local Flap):**
جابه‌جایی پوست مجاور ناحیه آسیب‌دیده برای پوشاندن زخم.
3. **درم‌ابریژن و لیزر اسکار:**
برای بهبود سطح پوست و کاهش ناهمواری‌ها.
4. **تزریق چربی اتولوگ (Fat Grafting):**
استفاده از چربی بدن بیمار برای بازسازی حجم از دست‌رفته و ترمیم بافت نرم.

۲۳. درمان اسکارهای پس از نکروز فیلر

پس از نکروز، حتی با درمان موفق، ممکن است جای زخم باقی بماند. درمان اسکار بخش مهمی از فرایند ترمیم است و به بازگشت اعتمادبه‌نفس بیمار کمک می‌کند.

روش‌های درمان اسکار:

* **لیزر فرکشنال CO₂ یا Er:YAG:**
برای بازسازی اپیدرم و تحریک کلاژن.
* **ساب‌سیژن (Subcision):**
برش بافت فیبروتیک زیر اسکار برای آزادسازی پوست.
* **تزریق کورتون در اسکار هیپرتروفیک یا کلوئید.**
* **میکرونیدلینگ ترکیب‌شده با PRP.**
* **کرم‌های ترمیمی و ژل‌های سیلیکونی.**

درمان اسکار معمولاً چند ماه پس از ترمیم کامل پوست آغاز می‌شود تا از تحریک زخم تازه جلوگیری شود.

۲۴. حمایت روانی بیماران پس از نکروز

تجربه نکروز بعد از تزریق فیلر می‌تواند برای بیمار بسیار **استرس‌زا و آسیب‌زا** باشد.
تغییر ظاهر صورت، حتی موقت، ممکن است باعث اضطراب، افسردگی و کاهش اعتمادبه‌نفس شود.

بنابراین درمان صرفاً نباید فیزیکی باشد؛ بلکه پزشک باید به **ابعاد روان‌شناختی** نیز توجه کند.

پیشنهادات روان‌درمانی:

* برقراری ارتباط صادقانه و آرام‌بخش با بیمار.
* توضیح روند درمان و احتمال بهبودی کامل.
* ارجاع به **روان‌پزشک یا مشاور روان‌شناسی زیبایی** در صورت لزوم.
* حمایت خانواده و تیم درمان از بیمار تا پایان دوره ترمیم.

مطالعات نشان داده‌اند که **روحیه مثبت و حمایت روانی** نقش مؤثری در ترمیم زخم‌های پوستی دارد.

۲۵. تحقیقات جدید درباره درمان نکروز فیلر

پژوهش‌های جدید جهانی به دنبال راه‌های مؤثرتر برای پیشگیری و درمان نکروز هستند. برخی یافته‌های مهم عبارت‌اند از:

الف) استفاده از داروهای آنتی‌اکسیدان

تحقیقات نشان می‌دهند ترکیباتی مانند **ویتامین C، ویتامین E و گلوتاتیون** می‌توانند میزان آسیب سلولی در ایسکمی را کاهش دهند.

 ب) **تزریق بوتاکس میکرو (Micro-Botox)**

مطالعات جدید نشان می‌دهد که بوتاکس در دوزهای بسیار پایین می‌تواند جریان خون مویرگی را افزایش داده و به بهبود ناحیه ایسکمیک کمک کند.

 ج) **پپتیدهای ترمیمی و فاکتورهای رشد مصنوعی**

ترکیباتی که با تقلید از فاکتورهای رشد طبیعی بدن، بازسازی بافت را سرعت می‌بخشند.

 د) **مهندسی بافت (Tissue Engineering)**

پژوهشگران در حال آزمایش **داربست‌های بیولوژیک** و سلول‌های بنیادی هستند تا بتوانند پوست نکروزه را بازسازی کنند.

۲۶. تفاوت بین نکروز فیلر هیالورونیک اسید و فیلرهای دائمی

فیلرها به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: **موقتی (Temporary)** و **دائمی (Permanent)**.
در فیلرهای موقتی مثل هیالورونیک اسید، اگر نکروز رخ دهد، درمان با هیالورونیداز بسیار مؤثر است.

اما در فیلرهای دائمی (مانند سیلیکون مایع یا پلی‌متیل متاکریلات):

* **هیالورونیداز بی‌اثر است.**
* **واکنش التهابی مزمن و گرانولوم** ممکن است ایجاد شود.
* در بسیاری از موارد، تنها راه درمان، **جراحی برداشت فیلر و ترمیم بافتی** است.

بنابراین همیشه توصیه می‌شود از **فیلرهای موقتی و معتبر** استفاده شود.

۲۷. نقش لیزر در بازسازی پس از ایسکمی

لیزرها علاوه بر درمان اسکار، در مراحل اولیه ایسکمی نیز می‌توانند مفید باشند.
برخی دستگاه‌های لیزر کم‌توان (Low Level Laser Therapy) جریان خون مویرگی را افزایش داده و روند بهبودی را تسریع می‌کنند.

در مرحله ترمیم، لیزر فرکشنال باعث:

* **افزایش کلاژن و الاستین**
* **بهبود یکنواختی پوست**
* **کاهش تفاوت رنگ (Dyschromia)**
می‌شود و به بازگشت زیبایی طبیعی چهره کمک می‌کند.

۲۸. نقش رژیم غذایی و مکمل‌ها در ترمیم نکروز

بدن برای بازسازی سلول‌های آسیب‌دیده نیاز به مواد مغذی دارد. مصرف مواد زیر در دوران بهبود توصیه می‌شود:

* **پروتئین بالا (تخم‌مرغ، مرغ، ماهی)** برای ترمیم سلولی
* **ویتامین C** برای سنتز کلاژن
* **روی (Zinc)** برای تقسیم سلولی و ترمیم بافت
* **ویتامین A** برای رشد سلول‌های اپیتلیال
* **نوشیدن آب کافی** برای آبرسانی پوست

پرهیز از **سیگار و الکل** نیز بسیار مهم است، زیرا هر دو موجب تنگی عروق و کاهش اکسیژن‌رسانی به بافت می‌شوند.

 ۲۹. مراقبت‌های بلندمدت بعد از ترمیم ایسکمی فیلر

پس از پایان درمان، بیمار باید به توصیه‌های مراقبتی بلندمدت توجه کند تا پوست سالم و یکنواخت باقی بماند:

* پرهیز از تزریق مجدد فیلر در ناحیه آسیب‌دیده تا **حداقل ۶ ماه**
* انجام **لیزر ترمیمی یا مزوتراپی تغذیه‌ای** هر ۲ تا ۳ ماه
* استفاده روزانه از **کرم ضدآفتاب و آبرسان قوی**
* مراجعه منظم برای **ارزیابی بافتی و عروقی پوست**

۳۰. تجربه جهانی در مدیریت نکروز فیلر

در کشورهای پیشرفته مانند کره جنوبی، آمریکا و آلمان، درمان نکروز فیلر طبق پروتکل‌های چندرشته‌ای انجام می‌شود.
تیم درمانی معمولاً شامل:

* **متخصص پوست و لیزر**
* **جراح پلاستیک ترمیمی**
* **کارشناس اکسیژن‌تراپی پرفشار**
* **مشاور تغذیه و روان‌درمانگر زیبایی**

این همکاری چندتخصصی باعث شده میزان عوارض دائمی به کمتر از ۰.۱٪ کاهش یابد.